De speer is een van de oudste wapens van de mensheid en heeft een centrale rol gespeeld in de evolutie van gevechtstechnieken door de eeuwen heen. Het hoogtepunt in de Middeleeuwen, als het emblematische wapen van de ridderschap, getuigt van zijn strategische en symbolische belang. Bestaande uit een lange houten schacht van ongeveer drie meter, bekroond met een scherpe metalen punt, combineerde de speer bereik, penetratiekracht en wendbaarheid.
Naast het beroemde gebruik in cavaleriecharges, was de speer een sleutelelement van infanterieformaties, zoals blijkt uit de Franse ordonnantiecompagnieën. De veelzijdigheid ervan maakte gebruik zowel te voet als te paard mogelijk, waardoor strijders een aanzienlijk voordeel kregen bij het behouden van afstand en het doorboren van vijandelijke verdedigingen, inclusief de meest robuuste pantsers.
In de context van HEMA opent de studie van de speer een fascinerend venster op middeleeuwse gevechtstechnieken. Beoefenaars verkennen een reeks bewegingen van krachtige stoten tot precieze slagen, via geavanceerde blokkeertechnieken. De nadruk ligt op het beheersen van afstand, coördinatie en precisie, essentieel voor het volledig benutten van het potentieel van dit imposante wapen.