De rapier, symbool van Renaissance civiele schermkunst, markeert een belangrijke evolutie in de kunst van het Europese zwaardgevecht. Verschijnend tegen het einde van de 15e eeuw in Italië, verspreidde het zich snel over Europa, en werd het het wapen bij uitstek voor heren tot het begin van de 18e eeuw.
Gekenmerkt door zijn dunne en lange lemmet, meestal 90 tot 110 cm, en zijn complexe bescherming, was de rapier voornamelijk ontworpen voor steken, hoewel het in staat was om snijwonden toe te brengen. De ontwikkeling ervan weerspiegelt de evolutie van civiele duels en het toenemende belang van precisie en snelheid in individuele gevechten.
In de context van HEMA biedt de studie van de rapier een fascinerend inzicht in Renaissance schermtechnieken. Traktaten van meesters zoals Ridolfo Capo Ferro of Salvator Fabris bieden een rijke bron van informatie over de behandeling ervan. De beoefening van de rapier in modern HEMA benadrukt finesse, precisie en snelheid, vaak gecombineerd met het gebruik van een dolk of cape in de linkerhand, waardoor de verfijning van de gevechtstechnieken van die tijd wordt weerspiegeld.